Ian R. MacLeod to jeden z moich ulubionych autorów publikowanych w serii Uczta wyobraźni. Niezwykłą wyobraźnię łączy z unikalną językową wrażliwością, malarskością narracji. Przy tym wszystkim tworzy postaci wiarygodne psychologicznie. Kiedy więc w lutym 2015 roku ukazało się łączone wydanie zbioru opowiadań Tchorosty i inne wy-tchnienia oraz powieści Obudź się i śnij, natychmiast je kupiłam i zaczęłam czytać tytułowe opowiadanie. Nie wiem, czy to z tekstem było coś nie tak, czy może decydujące znaczenie miał fakt, że akurat przeniosłam się w pracy i byłam w trakcie mocno obciążającej adaptacji do nowych warunków, która zajęła mi jeszcze cztery miesiące. Dość, że przeczytałam w wielkich bólach około 50 stron i tekst mnie pokonał, co nie zdarza się często. Książka zawędrowała na półkę i tkwiła do niedawna na wysokości moich oczu jak wyrzut sumienia.
Aż któregoś dnia Anneke zaczęła mi zachwalać Obudź się i śnij, a ja, z zupełnie innym nastawieniem, postanowiłam dać lubianemu autorowi kolejną szansę. Nie zawiodłam się, choć może nie jest to rzecz tak rewelacyjna jak Wieki światła, czy tak stymulująca intelektualnie jak Pieśń czasu.
Obudź się i śnij to połączenie historii alternatywnej i kryminału noir z elementami sf. Głównym bohaterem osadzonej w roku 1940 i rozgrywającej się w Hollywood powieści jest Clark Gable, prywatny detektyw specjalizujący się w sprawach rozwodowych. Zbieżność nazwisk ze znanym aktorem bynajmniej nie jest przypadkowa. W świecie utworu MacLeoda rozwój kinematografii przebiegł innym torem – po wczesnych filmach dźwiękowych nastały emotyki, nagrywane z wykorzystaniem rewolucyjnego wynalazku – pola Bechmeira. Pole to pozwalało na bezpośrednią emisję utrwalonych wcześniej za pomocą specjalnej aparatury emocji aktorów do układu nerwowego widzów. Clark Gable nie był kompatybilny z nową technologią, więc u progu obiecującej kariery wypadł z filmowej branży i się przekwalifikował. Mieszka teraz w marnej kwaterze i żyje od zlecenia do zlecenia, starając się zbyt często nie wspominać swojej niemalże świetlanej przeszłości.
Jednak kolejna klientka zmusi go do powrotu na dawne ścieżki. April Lamotte ma dla byłego aktora nietypowe zadanie – prosi, by wcielił się w jej męża, scenarzystę odnoszących sukcesy emotyków, i podpisał jako Daniel Lamotte kontrakt na scenariusz obrazu zatytułowanego Obudź się i śnij. Na oko łatwa i dobrze płatna robota, więc Clark nie zadaje wielu pytań, przyjmując za dobrą monetę opowieść o załamaniu nerwowym męża klientki. Początkowo wszystko idzie jak z płatka, potem jednak sprawy się komplikują, zaczynają padać trupy, a Gable, uważany za Daniela Lamotte’a, tkwi w samym środku zamieszania. Które ściśle wiąże się z tematyką scenariusza Obudź się i śnij. A tę stanowią okoliczności powstania pola Bechmeira…
MacLeod sprawnie wykorzystuje reguły konwencji noir, jednocześnie subtelnie przemycając w tle informacje o innych różnicach pomiędzy światem przedstawionym, a tym, który znamy. Bo nie tylko historia kina potoczyła się inaczej. Obie warstwy – intryga kryminalna i historia alternatywna osnuta wokół przełomowego wynalazku – zgrabnie się dopełniają i tworzą interesującą, dynamiczną całość.
Warto.
Aż któregoś dnia Anneke zaczęła mi zachwalać Obudź się i śnij, a ja, z zupełnie innym nastawieniem, postanowiłam dać lubianemu autorowi kolejną szansę. Nie zawiodłam się, choć może nie jest to rzecz tak rewelacyjna jak Wieki światła, czy tak stymulująca intelektualnie jak Pieśń czasu.
Obudź się i śnij to połączenie historii alternatywnej i kryminału noir z elementami sf. Głównym bohaterem osadzonej w roku 1940 i rozgrywającej się w Hollywood powieści jest Clark Gable, prywatny detektyw specjalizujący się w sprawach rozwodowych. Zbieżność nazwisk ze znanym aktorem bynajmniej nie jest przypadkowa. W świecie utworu MacLeoda rozwój kinematografii przebiegł innym torem – po wczesnych filmach dźwiękowych nastały emotyki, nagrywane z wykorzystaniem rewolucyjnego wynalazku – pola Bechmeira. Pole to pozwalało na bezpośrednią emisję utrwalonych wcześniej za pomocą specjalnej aparatury emocji aktorów do układu nerwowego widzów. Clark Gable nie był kompatybilny z nową technologią, więc u progu obiecującej kariery wypadł z filmowej branży i się przekwalifikował. Mieszka teraz w marnej kwaterze i żyje od zlecenia do zlecenia, starając się zbyt często nie wspominać swojej niemalże świetlanej przeszłości.
Jednak kolejna klientka zmusi go do powrotu na dawne ścieżki. April Lamotte ma dla byłego aktora nietypowe zadanie – prosi, by wcielił się w jej męża, scenarzystę odnoszących sukcesy emotyków, i podpisał jako Daniel Lamotte kontrakt na scenariusz obrazu zatytułowanego Obudź się i śnij. Na oko łatwa i dobrze płatna robota, więc Clark nie zadaje wielu pytań, przyjmując za dobrą monetę opowieść o załamaniu nerwowym męża klientki. Początkowo wszystko idzie jak z płatka, potem jednak sprawy się komplikują, zaczynają padać trupy, a Gable, uważany za Daniela Lamotte’a, tkwi w samym środku zamieszania. Które ściśle wiąże się z tematyką scenariusza Obudź się i śnij. A tę stanowią okoliczności powstania pola Bechmeira…
MacLeod sprawnie wykorzystuje reguły konwencji noir, jednocześnie subtelnie przemycając w tle informacje o innych różnicach pomiędzy światem przedstawionym, a tym, który znamy. Bo nie tylko historia kina potoczyła się inaczej. Obie warstwy – intryga kryminalna i historia alternatywna osnuta wokół przełomowego wynalazku – zgrabnie się dopełniają i tworzą interesującą, dynamiczną całość.
Warto.
Na ostrzu siekiery 